1 наурыз-Қазақстандағы Алғыс айту күні / 1 марта -День Благодарности в Казахстане

Мереке көктемнің бірінші күні-1 наурызда келеді. Ол 2016 жылдан бастап Президенттің Жарлығымен ҚР мерекелерінің тізіміне енгізілген кезден бастап атап өтіледі. Алғыс айту күні Қазақстанның өткен ғасырда бастан кешкен тарихи оқиғаларының көрінісі болды. ХІХ ғасырдың аяғында да қазақтар титулды ұлт ретінде халық арасында басым болды. Бірақ ХХ ғасырдағы оқиғалар халықтың құрамын айтарлықтай өзгертті, оған осындай жағдайлар әсер етті: Ресей империясының қоныс аудару саясаты. Ресей мен украин ауылдарынан жерсіз шаруалар Орталық Азияға қоныс аударды. 30-дағы аштық пен ауру ХХ ғасыр 1,5 млн қазақтың өмірін қиды. Сонымен бірге ұжымдастыру кезінде Қазақстанға 250 мың шаруа шығарылды. Өнеркәсіптік кәсіпорындардың құрылысына басқа республикалардан 1 миллионнан астам жұмысшы келді. 1937-1944 жылдары КСРО-ның түкпір-түкпірінен Қазақстанға 5 миллионнан астам адам жер аударылды. 1950 жылдары Тың жерлерді игеру кезінде Қазақстан қоныс аударушылардың тағы бір толқынын қабылдады. Қазақстанға өз еркімен немесе мәжбүрлеп келген барлық адамдар мұнда қонақжайлылықтың, жергілікті халықтың ақыл-ой және мәдени әдет-ғұрыптарының арқасында пана тапты. Бірақ мұндай процестердің нәтижесінде титулдық ұлттың өзі азшылықта болды-кейбір онжылдықтарда ол халықтың шамамен 30-40% құрады.            

Праздник приходит в первый день весны — 1 марта. Его отмечают с 2016 года, когда Указом Президента был внесен в Перечень праздников РК. День благодарности стал отражением исторических событий, которые пережил Казахстан за последнее столетие. Еще в конце XIX века казахи, как титульная нация, абсолютно преобладали среди населения. Но события ХХ века существенно изменили состав населения, на который повлияли такие обстоятельства: Переселенческая политика Российской империи. Безземельных крестьян с российских и украинских деревень переселили в Среднюю Азию. Голод и болезни в 30 гг. ХХ века унесли жизни 1,5 млн казахов. В то же время в Казахстан во времена коллективизации вывезли 250 тыс. раскулаченных крестьян. На строительство промышленных предприятий прибыли более 1 млн рабочих из других республик. В 1937–1944 годах в Казахстан были депортированы свыше 5 млн человек со всех уголков СССР. В 1950-е годы, когда проводилось освоение целинных земель, Казахстан принял еще одну волну переселенцев. Все люди, добровольно или принудительно прибывшие в Казахстан, находили здесь пристанище благодаря гостеприимству, ментальным и культурным обычаям местного населения. Но сама титульная нация в результате таких процессов оказалась в меньшинстве — в отдельные десятилетия она составляла около 30–40% населения.